Halk arasında "Meryem Ana Manastırı" olarak da bilinen bu tarihi yapı, barındırdığı bölümler ve freskleriyle dikkat çekiyor. Peki, Sümela Manastırı’nda neler var?
Manastır kompleksi; ana kaya kilisesi, çeşitli şapeller, öğrenci ve keşiş odaları, misafirhane, mutfak, kütüphane ve kutsal bir ayazmadan oluşuyor. Her biri farklı dönemlerde inşa edilen bu bölümler, yapının yüzlerce yıllık evrimini gözler önüne seriyor.
Girişe ulaşmak için önce dar bir merdivenle sarp kayalıkların arasından tırmanmak gerekiyor. İlk dikkat çeken yapı ise, bir zamanlar su taşıdığı düşünülen ve bugün büyük bölümü yıkılmış olan kemerli su yolu. İçeri girildiğinde muhafız odaları ve ardından iç avluya açılan merdivenle manastırın kalbine ulaşılır.
Sol tarafta, manastırın en kutsal alanı olan ve mağaradan dönüştürülmüş kaya kilisesi ile ona bitişik şapel yer alıyor. Kilisenin iç ve dış duvarları, özellikle Bizans dönemine ait İncil sahneleri, Hz. İsa ve Meryem Ana tasvirleriyle süslenmiş. Bu fresklerin bazıları üç farklı döneme ait katmanlardan oluşuyor. Özellikle alt katmanda yer alanlar, sanatsal açıdan en yüksek nitelikleri taşıyor.
Manastırın sağ cephesinde yer alan büyük balkonlu yapı, 1860 yılında keşiş odaları ve konuk odaları olarak inşa edilmiş. Aynı tarafta yer alan kütüphane de dikkat çekici yapılar arasında. Tüm bu bölümlerde, mimaride Türk sanatının etkilerine de rastlamak mümkün.
Bir İnanç Merkezi Olarak Sümela
Rivayete göre, Sümela Manastırı 4. yüzyılda Atinalı iki keşiş tarafından kurulmuş. Bizans ve Trabzon Komnenosları döneminde çeşitli fermanlarla desteklenmiş, Osmanlı döneminde ise korunarak işlevini sürdürmüş. En görkemli dönemini 18. ve 19. yüzyıllarda yaşayan manastır, 1923'te tamamen boşaltılmış.
Günümüzde halen ziyaretçilerini büyüleyen Sümela, hem inanç turizmi hem de kültürel miras açısından Karadeniz’in en değerli tarihi yapılarından biri olmayı sürdürüyor.
