1995 yılında gözaltında kaybedilen oğlu Hasan Ocak’ın ardından adalet mücadelesine atılan ve Cumartesi Anneleri’nin en simgesel figürlerinden biri haline gelen Emine Ocak, yıllarca her cumartesi Galatasaray Meydanı’nda oğlunun ve tüm kayıpların akıbetini sordu.
Yaklaşık bir ay önce geçirdiği kalp krizi sonrası hastaneye kaldırılan ve yoğun bakımda tedavi altına alınan Ocak, sağlık durumunun ağırlaşması sonucu dün akşam saatlerinde yaşamını yitirdi.
Emine Ocak, oğlunu ararken sürdürdüğü kararlı duruşuyla yalnızca kayıpların değil, adalet talep eden tüm Türkiye’nin sembol isimlerinden biri haline geldi. Oğlu Hasan Ocak’ın işkenceyle öldürüldüğü ortaya çıktığında, onu “kimsesizler mezarlığı”na gömmüşlerdi. Emine Ocak’ın şu sözleri hafızalara kazınmıştı:
“Oğlumu aramaktan hiç vazgeçmedim. 58 gün boyunca bir iz aradık. En sonunda çocuklarım, Hasan’ıma ait fotoğrafları adli tıp kayıtlarında buldu. Bana göstermediler... Hasan'ım yalnız değildi ama onu sessizce gömmek istemişler.”
Emine Ocak'ın yıllar boyunca Galatasaray Meydanı’nda taktığı küpe ve kolyeleri, onun direnişini simgeleyen sessiz ama etkili birer sembole dönüştü. Bu sade ama güçlü detaylar, yıllardır süren mücadelede hafızayı canlı tutan kolektif bir belleğin parçası haline geldi. Emine Ocak’ın duruşu, sadece bir annenin değil, kadın mücadelesinin ve insan hakları savunusunun da tarihine yazıldı.
Emine Ocak için yarın, yıllarca oturduğu Galatasaray Meydanı’nda bir anma töreni düzenlenecek.
