Tepelerin arkasından doğup
Bir yay gibi kıvrılarak
Ve sararmış
Ve solgun yüzüyle
Körfezin sularına dalmadan güneş
Aydınlıktan kurtulmaya çalışan
Ve bir birine eş
Kimi büyük
Ya da kimi küçük ve parlak
Sayısız yıldızlar
Gökyüzünden göz kırparak bakarlar
Maviliklere baka baka
Ve Körfezle sevişir gibi
Ve Körfeze en yakın yerde
Gelinlik bir kız gibi durur Karşıyaka
Hele dillerden hiç düşmeyen
Yüzlerce yoksul insanın mekân tuttuğu
Ve iç içe yakın oturduğu
Yukarıdan aşağıya yuvarlandıkça çocuklar
Analar ve babalar bir korku içinde yaşarlar
Elini uzatsa tutacakmış
Ve insanı yutacakmış gibi
Tepelerden aşağıları seyreder Kadifekale
Bir de uzaklarda heybetlice duran
Bakanları hayretlerde bırakan Egekent Tepesi
Buralarda yaşayanlar sanırsın yıldızlara en yakın yerde
Ve anlatmakla bitmez güzellikleri
Ve her zaman bir hortum gibi içine çeker herkesi
İnsanlar birbiri üstünde gibi toplanır
Ve her taraf dolar
Ve gelenler bir şuh içinde ve yan yana
Yukarılardan Körfezi seyre dalar
İzmir’in kurtuluşunun 99 yılı kutlu olsun…
